Montaż

 
Zalecenia ogólne

Przed przystąpieniem do wyboru sposobu montażu należy zastanowić się nad tym, na ile trwale chcemy przymocować przedmiot tj. czy ma być to stała kompozycja, czy może przedmiot jest na tyle cenny, aby móc go w dowolnym momencie wyjąć z ramki bez śladów po montażu.
Szczególnie klejenie może być czynnością nieodwracalną, warto też przeprowadzić próby użycia konkretnego kleju, jego siły łączenia, a także możliwości późniejszego usunięcia z powierzchni przedmiotu.

 
 
 
Żyłka, sznurek, gumka…

Gdy przedmiot, który chcemy umieścić w ramce jest szczególnie cenny i obawiamy się uszkodzenia jego powierzchni, lub prezentacja w ramce jest tylko tymczasowa – dobrze jest zamocować go w odpowiedni do tego celu sposób.

W tym celu możemy przymocować go przy pomocy żyłki (np. wędkarskiej), gumki, sznurka, bądź też w bardziej ozdobny sposób, (np. tasiemką).

 
Przykładowy sposób postępowania:

Przedmiot należy przymierzyć do pleców ramki i zaznaczyć punkty przez które przewlekana będzie żyłka. Najlepiej zaznaczyć miejsca otworów po tylnej strony pleców ramki.

W celu wykonania otworów plecy należy umieścić na podkładzie z drewna, czy innego podobnego materiału który posłuży jako podkład do wiercenia, materiałem do dołu. Następnie dociskając do podkładu, wywiercimy otwory w zaznaczonych miejscach za pomocą wiertarki, wkrętarki, czy mini wiertarki (np. Dremel) i cienkiego, ostrego wiertła. Podkład i dociśnięcie pleców ma na celu zapobiegać uszkodzeniu zarówno płyty HDF jak i przyklejonego do niej materiału.

Ilość punktów montażowych zależy od ciężaru i kształtu przedmiotu.

Do montażu możemy wykorzystać również przeźroczystą gumkę.

 
 
 
Informacje dodatkowe:

Można próbować wykonać otwory przy pomocy młotka i ostrego gwoździa.
Wtedy lepiej wykonać taki otwór w pleckach od strony materiału, jednakże istnieje ryzyko, że przy tej metodzie wykonywania otworów dojdzie jednak do zniszczenia płyty pleców po tylnej stronie, wokół otworu – tak więc nie zalecamy tej metody.

 
 
 
Klejenie

Przygotowanie powierzchni:

Na jakość klejenia duży wpływ ma odpowiednie przygotowanie powierzchni oraz powierzchnia klejenia.
Jeżeli to możliwe należy zapewnić jak największą powierzchnię styku z plecami (do klejenia), następnie zmatowić powierzchnię przedmiotu (niewidoczny tył) która zostanie przyklejona i odtłuścić (acetonem, alkoholem, benzyną ekstrakcyjną).

 
Dobór odpowiedniego kleju:

Dobór kleju zależy od montowanego przedmiotu, jego powierzchni i zdolności do zwilżania. Przed klejeniem dobrze jest sprawdzić, czy wybrany klej dobrze łączy się z mocowanym przedmiotem. Klejenie należy prowadzić zgodnie z instrukcją producenta kleju.

Im cięższy przedmiot, tym powierzchnia klejenia powinna być większa, aby przedmiot był stabilnie przymocowany, oraz aby nie oderwać materiału pleców od płyty HDF.

 
Polecamy następujące rozwiązania:

Masa mocująca – wyłącznie do najlżejszych przedmiotów, np. papier (origami), suszone kwiaty. Najczęściej pozwala na usunięcie bez pozostawienia widocznych śladów, dlatego jest idealnym rozwiązaniem do ekspozycji tymczasowych, bądź też do dokonywania przymiarek przed ostatecznym montażem kompozycji.

Kleje tzw. montażowe – do lekkich przedmiotów, zarówno o gładkiej jak i nierównej powierzchni.

Klej termotopliwy (pistolet do kleju) – do cięższych przedmiotów, zarówno o gładkiej jak i nierównej powierzchni. Zalecamy sprawdzenie parametrów konkretnego kleju.

Kleje kontaktowe (cyjano-akrylowe) – najlepiej sprawdzają się przy klejeniu przedmiotów o gładkiej, płaskiej powierzchni (wskazane jest aby mocno docisnąć).
Uwaga: kleje te nie kleją wszystkich rodzajów tworzyw sztucznych.

Kleje epoksydowe (dwuskładnikowe) – najmocniejsze łączenie, zwłaszcza w wypadku niezbyt gęstych klejów, które dobrze wnikną w materiał i będą przylegać do przyklejanego przedmiotu.
Uwaga: kleje te nie kleją wszystkich rodzajów tworzyw sztucznych.

Kit/wypełniacz epoksydowy (dwuskładnikowy) – ze względu na małą siłę klejenia zalecany do stosowania w wypadku lekkich przedmiotów.
Zaletą takiego sposobu montażu jest możliwość wykonania z takiego kitu niewielkiej podstawki. Zalecane do przedmiotów, które od strony klejenia nie są płaskie, mają złożone kształty, bardzo nierówną powierzchnię.

 
 
 
Informacje dodatkowe:

W przypadku klejenia cięższych przedmiotów aby zabezpieczyć materiał, którym pokryte są plecy ramki przed oderwaniem przez klejony ciężki przedmiot, można zastosować klej kontaktowy (cyjano-akrylowy). Robimy to w celu mocniejszego związania materiału pleców z płytą HDF w miejscu mocowania przedmiotu przy użyciu innych klejów czy też taśm dwustronnych, oraz wzmocnienia powierzchni samego materiału. W tym celu należy miejsce późniejszego klejenia zwilżyć klejem kontaktowym i docisnąć od płyty HDF poprzez materiał, który nie podlega klejeniu klejami kontaktwymi (np. polietylen, polipropylen, teflon czy silikon). Po wyschnięciu, w miejscu wzmocnienia można zastosować inny, odpowiedni klej.

Uwaga: klej może doprowadzić do przebarwienia i stwardnienia materiału, dlatego należy uważać, aby stosować go tylko w miejscu, które będzie później zasłonięte mocowanym przedmiotem.

Do klejenia przedmiotów o bardziej złożonych kształtach (o małej powierzchni styku z podłożem) można przygotować „podstawkę” z wcześniej opisanego kitu epoksydowego, modeliny, lub innej utwardzanej masy. Podstawkę taką można wykonać poprzez odciśnięcie przedmiotu w takiej masie, a następnie po utwardzeniu jej zgodnie z instrukcją producenta, przedmiot należy przykleić za pomocą dwuskładnikowego kleju epoksydowego lub innego kleju (np. kontaktowego) zarówno do podstawki jak i do pleców ramy.

 
 
 
Taśma dwustronna

Ze względu na dużą różnorodność dostępnych na rynku taśm dwustronnych (różne ich parametry) zalecamy dużą ostrożność przy wyborze taśmy jak i przy montażu oraz użytkowaniu.

Zalecana jest taśma dwustronna piankowa, z mocnym klejem – zarówno dobór rodzaju taśmy jak i samo klejenie należy prowadzić zgodnie z zaleceniami producenta (zwracając szczególną uwagę na klejenie do materiału pokrywającego plecy ramki).